Opis mydlnicy:

 

Mydlnica pospolita, mydlnica lekarska, mydlnik, mydłownik, mydlik, psie goździki, Saponaria officinalis, to roślina spokrewniona z goździkiem. Jej kwiaty są białe lub różowe, zebrane na szczycie łodygi. Ich zapach przypomina migdały. Przełamany kawałek korzenia, zmoczony i potarty, pieni się i mydli.

 

Występowanie i uprawa mydlnicy:

 

Mydlnica rośnie na miedzach, przydrożach, nieużytkach, nad potokami, w zaroślach,  głównie w pobliżu zabudowań. Jest także hodowana.

 

Uprawia się ją w każdej glebie, w miejscach słonecznych lub w półcieniu. Rozmnaża się  z nasion lub z rozłogów podziemnych. Dla otrzymania sadzonek należy pociąć  wykopane rozłogi na 10-15cm kawałki, obciąć długie korzenie i części łodyg. Sadzonki  wysadzamy do gruntu w rzędach co 40cm. Korzenie zbieramy jesienią, głównie pierwszoroczne. Po wykopaniu odcinamy i wyrzucamy łodygi i drobne korzonki, a korzenie płuczemy pod bieżącą wodą. Suszymy szybko (wolne suszenie obniża wartość leczniczą korzenia) w podwyższonej temperaturze (40-50 stopni). Przechowujemy w suchym miejscu.

 

Właściwości mydlnicy:

 

Substancje czynne: trójterpenowe związki saponinowe, flawonoidy.

Więcej o substancjach czynnych w ziołach.

 

Mydlnica działa wykrztuśnie, jest stosowana w chorobach górnych dróg oddechowych (nieżyty oskrzeli, gardła, kaszel). Można ją również stosować w zaburzeniach przemiany materii, w wykwitach skórnych, ropniach, liszajach.

 

Odwar: łyżkę korzeni zalewamy szklanką wrzątku i gotujemy 5min. Odcedzamy i pijemy 1-3 razy dziennie po pół szklanki płynu.

 

Odwar do użytku zewnętrznego: 2 łyżki korzeni zalewamy szklanką wrzątku i gotujemy 5min. Odcedzamy i pijemy 1-3 razy dziennie po pół szklanki płynu. Używamy do okładów.

 

UWAGA: zbyt duże dawki odwaru mogą powodować wymioty.