Dzięki suszeniu ziół możemy zrobić ich zapas aż na 18 miesięcy, jeżeli będą przechowywane w ciemnych i przewiewnych pomieszczeniach. Po tym czasie całkowicie tracą swoje właściwości lecznicze. Ważne, aby suszyć zioła zaraz po ich zbiorze, ponieważ zerwane części roślin (kwiaty, liście) zaczynają się rozkładać i tracić swój zapach i właściwości lecznicze.

Suszenie jest czynnością równie ważną co odpowiedni zbiór. Dobrze wykonane suszenie ziół zdecyduje o ich wartości leczniczej. Czas suszenia powinien być możliwie jak najkrótszy.

Zebranych ziół nie należy przetrzymywać w pojemnikach, do których były zbierane. Przed rozpoczęciem suszenia należy je przejrzeć, oczyścić z zanieczyszczeń, odrzucić zepsute części.

Zioła można suszyć naturalnie, na ogół w cieniu, ponieważ promienie słoneczne powodują, że zioła tracą swój kolor, a zawartość olejków się zmniejsza. Na słońcu można suszyć tylko korę, korzenie i owoce. Do suszenia ziół można również wykorzystać suszarki do warzyw czy piekarnik. Można również samodzielnie wykonać suszarnię słoneczną. Susząc zioła trzeba uważać, żeby się nie przypaliły lub nie przesuszyły. Pomieszczenie, w którym suszymy zioła powinno być czyste i przewiewne. Zioła łatwo pochłaniają zapachy, powinny być więc suszone z dala od stajni, obór czy chlewów.

Czynniki wpływające na suszenie ziół:

Powietrze – ma ono zdolność pochłaniania wilgoci, którą oddają zioła gdy się suszą. Ważne, aby miejsce, w którym suszymy zioła było przewiewne, by wymiana powietrza była stała.
Temperatura – im wyższa tym powietrze szybciej nasyca się parą wodną.

Liście, kwiaty i nasiona suszymy w ciepłym, suchym i przewiewnym pomieszczeniu, w temperaturze 21- 33 stopni Celsjusza . Korzenie wymagają wyższej temperatury, tj. 50-60 stopni.

Zioła rozkładamy cienką warstwą na sitach, papierze lub płótnie na podwyższeniu (nie powinno się suszyć na podłodze, gdyś mogą ulec zanieczyszczeniu). Niektóre zioła można powiązać w małe pęczki i rozwiesić na sznurkach (np. ziele dziurawca, baldachy bzu czarnego).

Dobrze wysuszone zioła to takie, które zachowują naturalną barwę. Oczywiście istnieją wyjątki od tej reguły (np. malwa), ale są to nieliczne przypadki. Liście po wysuszeniu kruszą się w palcach, a łodygi pękają. Owoce nie zlepiają się w bryłę przy zgniataniu.

Orientacyjny czas suszenia ziół:

Kwiaty:

- latem: 3-8 dni

- wiosną/jesienią: 8-14 dni

Liście i ziele:

- latem: 3-14 dni

- wiosną/jesienią: 10-21 dni

Korzenie:

- latem: 14dni

- wiosną/jesienią: 21 dni

Jeśli samodzielnie suszymy rośliny, to trzeba pamiętać o tym, by chronić je przed wilgocią, a zatem schować przed wieczorem, suszyć na płótnie lub siatkach metalowych, czy czystym papierze w słońcu, przewracać kilkukrotnie w ciągu dnia. Nie rozkładamy ich zbyt grubo, aby nie spleśniały. Zebrane surowce dobrze jest opisać i zaznaczyć datę zbioru. Susz z zielonych części może być przechowywany do 7 miesięcy, później traci lecznicze właściwości. Korzenie, kora i nasiona mają trwałość aż do 2-3 lat.

Pakowanie suszonych ziół:

Zioła, po oczyszczeniu, pakujemy dość szybko, aby nie pochłonęły wilgoci. Wykorzystujemy do

tego czyste opakowania. W zależności od rodzaju zioła, chowamy je do opakowań:

Szczelnych, typu blaszane puszki, słoiki, szklane butelki. Tak przechowujemy zioła łatwo

chłonące wilgoć lub mocno

aromatyczne,

Półszczelnych, np. skrzynki, kartony, kilkuwarstwowe torby papierowe, worki brezentowe.

Takie opakowania stosujemy do

większości ziół, np. dziurawca, mięty,

rumianku

Normalnych, jak worki papierowe i jutowe, do ziół mało wrażliwych na zmiany warunków klimatycznych, np. skrzyp, rdest, prawoślaz

Przewiewnych, np. koszy, w których przechowujemy m.in. korę dębu czy kruszyny.

Zioła pakujemy ostrożnie, lekko ugniatając. Torby dokładnie związujemy, a słoiki i skrzynie dokładnie zamykamy. Pamiętajmy o opisaniu każdego opakowania. Przydadzą się etykietki z nazwą i datą zbioru danego zioła.

Zioła przechowujemy w suchych i przewiewnych miejscach. Pomieszczenie, w którym przechowujemy suszone zioła powinno być również czyste i nie powinny do niego przenikać żadne zapachy.

Suszone zioła mogą być atakowane przez szkodniki, dlatego też warto często do nich zaglądać i sprawdzać czy wszystko jest w porządku.

Mrożenie ziół:

Innym sposobem na przechowywanie ziół jest ich mrożenie. Większość ziół używanych w kuchni można spokojnie zamrozić. Wykorzystujemy do tego pojemniczki na kostki lodu. Wypełniamy je świeżymi siołami, zalewamy wodą i wkładamy do zamrażarki.

Można również zioła (np. koperek, pietruszka itp.) opłukać, osuszyć, poszatkować, zapakować do opakowania i zamrozić. Gdy potrzebujemy doprawić jakąś potrawę wystarczy wyjąć z zamrażarki i dodać odpowiednią ilość do smaku.

Mrożenie pozwala na długotrwałe przechowywanie ziół bez pozbawiania ich wartości odżywczych i zdrowotnych.

Ocet i oliwa

Innym sposobem na przechowywanie ziół jest zrobienie z nich oliwy lub octu ziołowego.

Oliwa ziołowa:

Składniki:

1 litr oliwy
2 gałązki świeżego rozmarynu
2 gałązki świeżej szałwii

Oliwę przelewamy do garnka, dodajemy 1 gałązkę świeżego rozmarynu i 1 gałązkę świeżej szałwii i podgrzewamy. Pozostałe gałązki świeżych ziół wkładamy do zamykanej korkiem butelki. Oliwę odcedzamy i przelewamy do butelki ze świeżymi ziołami. Przechowujemy w chłodnym i zaciemnionym miejscu. Taka oliwa jest zdatna do spożycia przez około 6 miesięcy.

Suszenie ziół:

Orientacyjny czas suszenia ziół:

Mrożenie ziół:

Przechowywanie i pakowanie ziół